Help, mijn puber zit vastgeplakt aan zijn scherm

Het scherm = hun tweede thuis

TikTok, Snapchat, gamen, Netflix, WhatsApp – pubers hebben een complete wereld in hun handpalm. Voor hen is een scherm geen ‘extraatje’, maar dé plek waar vriendschappen, ontspanning en status samenkomen. Voor jou voelt het alsof je constant tegen een muur praat, want hun telefoon wint het negen van de tien keer van jou.

Het sociale leven speelt zich online af

Waar wij vroeger bij een vriend(in) op de stoep stonden of uren aan de huistelefoon hingen, speelt zich nu alles digitaal af. Appjes, streaks, voice-notes en TikToks zijn hun manier om bij de groep te horen. Als jij zegt: “Leg dat ding nou eens weg”, voelt dat voor hen alsof je zegt: “Je mag je vrienden niet meer zien.”

Herkenbaar voorbeeld: jouw puber krijgt 50 appjes per minuut in de klasgroep. Jij denkt: “waarom zoveel onzin?”, maar voor hen is dit hun sociale lijm. Offline gaan voelt voor hen vaak als sociaal buitengesloten worden.

Het beloningssysteem in hun brein

Elk geluidje, elk nieuw level, elk hartje of like geeft een minikick van dopamine. Dat is hetzelfde stofje dat vrijkomt bij chocola eten of sporten. Alleen… bij hun telefoon komt het oneindig vaak. Het puberbrein is extra gevoelig voor beloning en prikkels, waardoor stoppen echt moeilijk is.

Resultaat: jij ziet een kind dat gedachteloos scrollt, maar hun brein krijgt bij elk “pling” een shotje motivatie om door te gaan. Het is dus geen “luiheid”, maar biologie die tegenwerkt.

Jij ziet tijdverlies, zij zien ontspanning

Voor jou is drie uur TikTok een berg verloren tijd. Voor hen is het: contact met vrienden, ontspanning na een lange schooldag of gewoon even ontsnappen aan stress. Veel pubers ervaren hun scherm niet als passief, maar als hun manier van opladen.

En ja… soms lijkt die oplader meer energie te kosten dan dat hij oplevert. Jij ziet een vermoeide blik en een chagrijnig humeur, maar in hun hoofd is dat scrollmoment een vorm van rust. Dat verschil in perspectief maakt dat ouders en pubers elkaar vaak totaal niet snappen.

De eeuwige strijd om limieten

“Leg je telefoon weg.”
“Ja, straks!”
… een uur later: nog steeds scrollend.

Grenzen stellen voelt vaak als een dagelijkse strijd. Jij wil structuur, zij willen vrijheid. Pubers testen graag hoever ze kunnen gaan. Toch is hier de gouden regel: consequent zijn werkt beter dan elke dag opnieuw in discussie.

Praktische tip: maak afspraken die haalbaar zijn. Bijvoorbeeld geen telefoons aan tafel of tijdens huiswerk. Niet alles verbieden, maar duidelijke stopmomenten. Dat geeft houvast zonder dat ze het gevoel hebben dat je hun hele leven afpakt.

Wat kun je als ouder doen?

- Wees realistisch: schermen zijn onderdeel van hun leven. Volledig verbieden werkt averechts.
- Maak afspraken samen: laat je puber meedenken, dan voelen ze zich serieus genomen.
- Geef het goede voorbeeld: ja, ook jij met die telefoon in bed 😉.
- Zorg voor alternatieven: sport, chill-plek, spelletjesavond – zodat er óók offline leuke dingen zijn.

👉 Wil je dit ook eens van de andere kant bekijken? Daar is onze hulpgids voor pubers voor gemaakt. Hiermee kunnen pubers zelf lezen en reflecteren op hun schermgedrag. Leuk om samen over in gesprek te gaan – zonder dat het voelt als een preek.

Musthaves voor een relaxtere schermtijd

- Blue light bril: rustiger voor hun ogen (en misschien ook voor jouw nachtrust).
- Oplaadstation: nooit meer ruzie over wie het kabeltje gejat heeft.
- Telefoonhouder: handig bij huiswerk of video’s, zonder kromme nek.
- Planner of agenda: zodat schoolwerk niet verdwijnt in eindeloos scrollen.

Conclusie

Pubers en schermen zijn onafscheidelijk. Maar in plaats van er elke dag een oorlog van te maken, helpt het om hun kant te begrijpen, duidelijke afspraken te maken en ook offline plezier te bieden. Jij hoeft hun scherm niet af te pakke